Srikanth Kantekar కవిత

నువ్వెదో రాసేస్తే అదేదో అద్భుతమని నీ అంతరంగమెప్పుడూ మెచ్చుకుంటుంది పొంగిపోతున్నవ్ కదూ! నీ అక్షరాలు నీవి కావు అవి నీ హృదయ స్పందనలై నీ ప్రతిరూపాలై వ్యక్తంకావు జీవితాన్ని ఎంత చదివితేనేమీ దుఃఖాన్ని వ్రతంగా చేస్తున్నవ్ ఎవరి అంతర్మథనంలోనో ముక్కలు ముక్కలుగా కూలిపోతున్నావ్ అద్దంలోంచి దూకేసి.. నదిలో ఎవరి ప్రతిబింబాన్నో తాగేసి నీ నీడను ఎక్కడో పడేసి వచ్చావ్ ఇక నీ రక్తంలో తడిసి.. నీ జీవంతో మెరిసి ఈ పదాలెలా పునర్జన్మలెత్తుతాయ్ కాగితాలను తిరగేస్తూ పోతే నువ్వూ కనిపించవు.. నీ రక్తమూ కనిపించదు తన కోసం తపిస్తూ చేసిన దేవులాట తప్ప ఇక తన దుఃఖంలో నిండా తడిసినప్పుడు ఈ కాగితాలపై నీ చిక్కని సిరా చుక్కల ఘాటు అక్షరాలే సజీవ శ్వాసలై కనిపిస్తుంటాయ్ - కాంటేకర్ శ్రీకాంత్

by Srikanth Kantekar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1l6T0vu

Posted by Katta