Sasi Bala కవిత

పవిత్రత ..........శశిబాల ---------------------------------- ప్రత్యూష కాలం లో భూపాల రాగం లా మనసుని తట్టి లేపేది ఆప్యాయత దీనికి ఎన్నెన్ని పేర్లో ......... మనసు మనసు కలుపుకొని .... మాటా మాటా కలుపుకొని .... ఎద నిర్మలంగా ... పరమ పవిత్రం గా సాగె ప్రేమలు....అదే అభిమానాలు ...ఆప్యాయతలు .. కళ్ళున్న గుడ్డి మనుషులకు అర్థం కావు అంతే మరి ...మనం ఏ దృష్టి తొ వుంటే అదే మనకు ఇతరులలో కనబడుతుంది ప్రతి మనిషి ..ఎదుటి మనిషిని విమర్శించే ముందు ముందుగా తనను తాను ప్రశ్నించుకోవాలి ఎందుకు ....అని .ఆ ప్రశ్నకు బదులుంటే ఇక ఏ ప్రశ్నలూ రావు యుక్త వయసులో వచ్చే ప్రేమ పొంగే పాల వంటిది కోరిక తీరగానే అణగారిపోతుంది వైఫల్యాలకు దారి తీస్తుంది కాని పరిణతి చెందిన ప్రేమలో ...స్వచ్చత వుంతుంది ...ధర్మం వుంటుంది అలా కానిది ప్రేమే కాదు వుదయకాలాన విరిసిన పుష్పాల పరిమళాల తాజాదనం తొ కలిసినది స్వచ్చమైన ప్రేమ నాకై నీవు నీకై నేను ..అనిపించేది ప్రేమ పచ్చటి ప్రకృతి పై చిలికిన మంచు పుష్పాల వలె కల్మషం అంటనిది ప్రేమ ఈ ప్రేమకు ఎవరు పేరు పెట్టినా అది వారి మనో భావాన్ని ప్రతిఫలిస్తుంది 18 MAY 14

by Sasi Bala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1sFMBIZ

Posted by Katta