Kapila Ramkumar కవిత

కపిల రాంకుమార్|| శ్రమకు గురుతు|| ఎండనక వాననక- కదిలేటి తనువు గుప్పెడు మెతుకుల - గుటకేయ కరవు సిరులు పెంచగ - గిరులు తొలిచె ఒడ్డెరోడె -శ్రమకు గురుతు! ఆలు పిల్లలు సాయపడగ మట్టితవ్వి రాళ్ళుపేర్చి కట్టపోతకు కండ కరిగి శ్రమను కొలిచె గానుగెద్దు పొలములోన బిలములోన శిలలమధ్య చెమటకార్చి యీతిబాధల బరువునోర్చి జాతిసంపదనిచ్చు కాసెవాడు! తట్టమోసె కర్మవీరుడు నిలువనీడ లేకపోయిన గుట్టదారుల బతుకుగువ్వ గుట్టుగాను ఒదుగుతున్నడు! ఏ రోజుకారోజు చచ్చిపుడతాడు నల్ల రాళ్ళను శిఖరాన అచ్చుపెడతాడు! (రచనా కాలం 9/1996) 13.02.2014

by Kapila Ramkumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bqSDus

Posted by Katta