క్రాంతి శ్రీనివాసరావు || నిజం భాష||

నిన్నటి రక్తపాతం
ఆవిరయ్యుందనుకొనేలోపే...

నిప్పుల వడగళ్ళ వానై
మళ్ళీ కురుస్తోంది

నిన్నటి ఆర్తనాదాలు
ఆగిపోయాయనుకొనేంతలోపే

గుండెలు పగులుతున్న చప్పుళ్ళు
మళ్ళీ మొదలవుతున్నాయు

నిన్నటి కన్నీటితో
సేదతీరకముందే

సన్నటి ధార మళ్ళీ
ప్రవహించాల్సివస్తూనేవుంది

నిన్నటి ఆకటి తడీ ఆరలేదు
రేపటి చీకటీ తొలగేట్లులేదు

వాడలు వూళ్ళయ్యేదెన్నడో
బళ్ళు ఓడలయ్యేదెన్నడో
రాకాసి రాబందులూ వాళ్ళే
విషసర్పాలూ వాళ్ళే
మేం మాత్రం ఎప్పుడూ కోడిపిల్లలమే

పుట్టకముందే ఒకటి
పుట్టాక మరొకటీ చంపుకుతింటున్నాయు

ఒక్క ఘోష బుసకొట్టినా
సహించలేరు
మాలోంచి ఒక్క కిరణం వెలిగినా
మలిపేదాకా నిద్దుర పోరు
అయునాసరే
నిన్నటి ఆకులు రాలకా తప్పదు
రేపటి కోసం
కొత్తచిగుళ్ళు తొడగకా తప్పదు

అనాదిగా అడుగునే వున్నా
సరికొత్త సమసమాజానికి పునాదిరాళ్ళం
మేమే అవుతాం

*27-08-2012