జయశ్రీ నాయుడు ||నా అనంతం||

మొదలెప్పుడు.. అక్కడే ఆగిపోతుంది..
సాగుతున్న కాలం కొత్త రంగులు ఇస్తుంది

అక్కడిలా ఇక్కడుండదు
ఇక్కడున్నది అప్పుడు అక్కడ లేదు..

యేది నిజం
యేది మర్మం

గుండె సడిలో తెలియని గాయం
యే ద్రవంలో కరిగించను
నన్ను నేను తేలిక పరచను

నువ్వు చూపిన నక్షత్రాల్లోనే చూపులు చిక్కుకుపోయాయి
మరో గెలాక్సీకి వలస వెళ్ళిపోయావు
ఈ కాంతి వలయాల్లో ఈదుతున్నా

చిక్కని కాలానికి గేలం వేస్తూ
నా అనంతం సృష్టిస్తున్నా

*23-08-2012