గతకాలానికి సంబంధించిన వ్యక్తులు,భావాలు,సంఘటనలు,తిరిగి మననం చేసుకుంటూ రాయడాన్ని పునశ్చరణం(Anamnesis)అంటారు.గతాన్ని తార్కికంగా వ్యక్తం చేయడానికి ఇందులో మంచి అవకాశం ఉంటుంది.ఎక్కువగ జీవిత భావనలను వ్యక్తం చేయడానికి ఇలాంటి వాక్యాలు రాస్తారు.
షoషాద్ మహమ్మద్ గారు రాసిన కవితలో ఈ భావ జాలం ఉంది.ఈ అంశం వెనుక బలమైన
స్త్రీగొంతుక వినిపిస్తుంది.అది గతాన్ని,వర్తమానాన్ని రేపటిని కూడా
తార్కికంగా చిత్రించింది.ఆ రేపుని శూన్యంగా.
"ఎన్నెన్ని రాక్షస యుద్దపు చీకట్లు ఓడిపోతున్న మనసును ప్రతీ సారీ చంపేసుకున్నాను నిన్నటి నా చరిత్ర
కావాల్సిందేదో మనసుకెదురై ముసుగుతీసేసినట్టు"
ఈ వచనంలో భారమైన అనుభవశక్తి ఉంది."రాక్షస యుద్ధం""యుద్ధపు చీకటి"లలో
అణచివేతని,"ఓడిపోతున్న మనసును""మనసుకెదురై ముసుగు తీసేసినట్టు"లలో
కొల్పోతున్న జీవితాన్ని గూర్చి కనిపిస్తుంది.
ప్రతీ వాక్యంలోనూ ఒక అసహనం కనిపిస్తుంది.
'ప్రేమ యుద్ధానికి ఆహ్వానం గెలుపైనా ఓటమైనా ఇద్దరిది నిజంకాలేని రేపటి నా ఊహచిత్రం"
"చరిత్రకు సాక్షం నా ఒడిలో ఊహకి స్థానం నా గుండెల్లో"
తాను బందీ అవుతున్న అంశాన్ని చిత్రించిన సంధర్భాలు.వాక్యంలో
గాఢతకనిపిస్తుంది.వస్తువు విషయంలో పోలిక లేదుకానీ గతంలో స్కైబాబాగారు రాసిన
"దుఃఖనామా"కవితలోని వాక్యాలతో పోలికలున్నాయి.ఆ శైలి ఇందులో
కనిపిస్తుంది.కొత్తగా రాస్తున్నట్టు కనిపించినా షoషాద్ గారిలో బలమైన గొంతుక
ఉంది.మరిన్ని కవితలతో త్వరలోనే తానోప్రత్యేకమైన గొంతుగా
కనిపిస్తుందనటానికి ఏమాత్రం సందేహపడ నవసరంలేదు.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి