వెలుతురంటే చీకటి బంగారాన్ని పోగొట్టుకోవడం
లోలోపలి చూపు మసక బారడం
నువ్వొచ్చిన చోటును మర్చి పోవడం
పోయే చాటు గుర్తుకు రాకపోవడం.
అస్తమానం నువ్వు వెదుకులాడే ఆ వెలుతురు
చీకటి స్వర్ణానికి పూసిన పైపై మెరుగు పూత మాత్రమే మిత్రమా!
వెలుతురు అంటే శూన్యసౌధానికి వేసిన వెల్ల…వెలవెలా పోవాల్సిందే కాలం ధాటికి.
వెలుతురు కోసం వెంపర్లాడతావు గానీ ఏనాటికైనా చివరికి నీకు తోడుగా మిగిలేది కటిక చీకటే సుమా!
చీకటిని కన్నతల్లి గర్భంలా ప్రేమించడం నేర్చుకోవాలి!
చీకటి అంటే కంటి రెప్పల కింద మనం దాచుకున్న నల్ల సముద్రం.
జీవితం ఎంత డొల్లో వెతికి చూపించేది వెలుతురు
బతుకు ఎంత లోతో కొలిచి చూపించేది కటిక చీకటి.
నడి సముద్రం మీద అమావాస్య ఆకాశం కింద మన ప్రయాణం
ఒంటరిదయినప్పుడు వెన్ను తట్టి దారి చూపేది లోపలి చీకటి దీపమే సుమా!
పదే పదే మెరుపు కలలను కోరుకుంటావు గానీ
మనసుకు శాంతినిచ్చేది కంటి రెప్పల మాటున
కన్నతల్లిలా దాగున్న చీకటమ్మ జోల పాటే కదా!
చీకటంటే భయమెందుకు?…
నిజానికి నువ్వు బెదిరిపోవాల్సింది
కాంతిరేఖల బూచాడిని చూసిరా కన్నా!
మనసుతీరా మనసైన మనసుతో నువు కలగలసి పోయిన ఆ మదుర సుఖానుభవానికి సరైన టీకా తాత్పర్యాలు చెప్పగలిగేది వెర్రి వెలుతురా?…కాటుక చీకటా? వెర్రికుర్రాడా!
ప్రేమను పంచే చీకటి నుంచీ పారిపోవడానికి ఎన్ని విలువయిన క్షణాలను వృథా చెస్తున్నావో..అమాయకుడా!
వెలిగి వెలిగి కొండెక్కిన బుడ్డిదీపం బోధించే చివరి సత్యం అర్థం కావడం లేదానీకు?…
ఏనాటికైనా చివరికి మిగిలేది చిటికెడు చిక్కటి చీకటి ముద్దే సుమా!
చీకటంటే అమావాస్య చందమామ
అందమైన భామ నాగుబాము కురుల మధ్య చిక్కుబడ్డ సౌందర్య సీమ.
చీకటంటే నిన్ను చూసి సిగ్గుతొ తలొంచుకున్నసఖి చెదిరిన కంటికాటుక రేఖ కూడా రసమిత్రమా!
ఆస్వాదించాలేగానీ…అంధకారాన్ని మించిన అందమైన లోకం సృష్టి మొత్తంలో ఎక్కడుందో..చూపించగలమా!
అది…సర్వాంతర్వ్యామి శాశ్వత అంతిమ భవంతిరా భక్తా!
చీకటంటే అంబరం.
చీకటంటే దిగంబరం
పగటి వెలుగు చేసే గాయాలకు
రాత్రి పడకలో నువ్వు పూసుకునే చీకటి మలామే మంచి మందు.
పాపిష్టి లోకం కళ్ళు పడకుండా అమ్మ పెట్టే దిష్టి చుక్కరా చిట్టీ... చీకటి!
దాగుడుమూతలాటలో
వెదుకులాట నేర్పేందుకు అక్క ప్రేమగా నీకు కట్టిన కళ్ళగంతరా చిన్నా...చీకటి!
మహాప్రస్థానపు చివరి మజిలీ చీకటి
మరో ప్రస్థానపు మొదటి మెట్టూ …
మరేదో కాదు…
ఆది మధ్యాంతాలు అంతుబట్టని అమర తమస్ వాహిని
నువు పడి చచ్చే ఆ వెలుతురు బొరుసుకు అవతలి వైపున మెరిసే బొమ్మ-చీకటి!
*07-08-2012
లోలోపలి చూపు మసక బారడం
నువ్వొచ్చిన చోటును మర్చి పోవడం
పోయే చాటు గుర్తుకు రాకపోవడం.
అస్తమానం నువ్వు వెదుకులాడే ఆ వెలుతురు
చీకటి స్వర్ణానికి పూసిన పైపై మెరుగు పూత మాత్రమే మిత్రమా!
వెలుతురు అంటే శూన్యసౌధానికి వేసిన వెల్ల…వెలవెలా పోవాల్సిందే కాలం ధాటికి.
వెలుతురు కోసం వెంపర్లాడతావు గానీ ఏనాటికైనా చివరికి నీకు తోడుగా మిగిలేది కటిక చీకటే సుమా!
చీకటిని కన్నతల్లి గర్భంలా ప్రేమించడం నేర్చుకోవాలి!
చీకటి అంటే కంటి రెప్పల కింద మనం దాచుకున్న నల్ల సముద్రం.
జీవితం ఎంత డొల్లో వెతికి చూపించేది వెలుతురు
బతుకు ఎంత లోతో కొలిచి చూపించేది కటిక చీకటి.
నడి సముద్రం మీద అమావాస్య ఆకాశం కింద మన ప్రయాణం
ఒంటరిదయినప్పుడు వెన్ను తట్టి దారి చూపేది లోపలి చీకటి దీపమే సుమా!
పదే పదే మెరుపు కలలను కోరుకుంటావు గానీ
మనసుకు శాంతినిచ్చేది కంటి రెప్పల మాటున
కన్నతల్లిలా దాగున్న చీకటమ్మ జోల పాటే కదా!
చీకటంటే భయమెందుకు?…
నిజానికి నువ్వు బెదిరిపోవాల్సింది
కాంతిరేఖల బూచాడిని చూసిరా కన్నా!
మనసుతీరా మనసైన మనసుతో నువు కలగలసి పోయిన ఆ మదుర సుఖానుభవానికి సరైన టీకా తాత్పర్యాలు చెప్పగలిగేది వెర్రి వెలుతురా?…కాటుక చీకటా? వెర్రికుర్రాడా!
ప్రేమను పంచే చీకటి నుంచీ పారిపోవడానికి ఎన్ని విలువయిన క్షణాలను వృథా చెస్తున్నావో..అమాయకుడా!
వెలిగి వెలిగి కొండెక్కిన బుడ్డిదీపం బోధించే చివరి సత్యం అర్థం కావడం లేదానీకు?…
ఏనాటికైనా చివరికి మిగిలేది చిటికెడు చిక్కటి చీకటి ముద్దే సుమా!
చీకటంటే అమావాస్య చందమామ
అందమైన భామ నాగుబాము కురుల మధ్య చిక్కుబడ్డ సౌందర్య సీమ.
చీకటంటే నిన్ను చూసి సిగ్గుతొ తలొంచుకున్నసఖి చెదిరిన కంటికాటుక రేఖ కూడా రసమిత్రమా!
ఆస్వాదించాలేగానీ…అంధకారాన్ని మించిన అందమైన లోకం సృష్టి మొత్తంలో ఎక్కడుందో..చూపించగలమా!
అది…సర్వాంతర్వ్యామి శాశ్వత అంతిమ భవంతిరా భక్తా!
చీకటంటే అంబరం.
చీకటంటే దిగంబరం
పగటి వెలుగు చేసే గాయాలకు
రాత్రి పడకలో నువ్వు పూసుకునే చీకటి మలామే మంచి మందు.
పాపిష్టి లోకం కళ్ళు పడకుండా అమ్మ పెట్టే దిష్టి చుక్కరా చిట్టీ... చీకటి!
దాగుడుమూతలాటలో
వెదుకులాట నేర్పేందుకు అక్క ప్రేమగా నీకు కట్టిన కళ్ళగంతరా చిన్నా...చీకటి!
మహాప్రస్థానపు చివరి మజిలీ చీకటి
మరో ప్రస్థానపు మొదటి మెట్టూ …
మరేదో కాదు…
ఆది మధ్యాంతాలు అంతుబట్టని అమర తమస్ వాహిని
నువు పడి చచ్చే ఆ వెలుతురు బొరుసుకు అవతలి వైపున మెరిసే బొమ్మ-చీకటి!
*07-08-2012
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి