జ్యోతిర్మయి మళ్ళ || క్రానిక్ డిసీజ్ ||

అదేపనిగా ఒకేపేరు ఉచ్ఛరించడం
పదేపదే అదేరూపు నిదుర చెడగొట్టడం
మళ్ళీ మళ్ళీ ఏదో ఒకటి మాట్లాడాలనుకోవడం
ఒక్క సారైనా ఎలాగోలా కలవాలనుకోవడం
ఇలాంటివే ఇంకా ఎన్నో...ఇండికేషన్స్

అపుడపుడూ శరీరం స్వాధీనం తప్పడం
ఉండుండీ మెదడేమో మొద్దుబారడం
రాను రానూ మనసేమో వశం తప్పడం
ఇంచుమించు ఇహపరాలు మర్చిపోవడం
ఇవికాక మరెన్నో... సింప్టమ్స్

ఇదేదో జబ్బేమోనని ఎవరో చెబితే
మంచి డాక్టరని నమ్మివెళితే
పల్సు చూడలేదు పిల్సూ ఇవ్వలేదు
కళ్ళజోడొకసారి పైకెత్తి నావైపు
తెల్లబోయి చూసిందా తెల్లకోటు
కళ్ళు మూసుకొనుండిపోయి కాసేపు
తెల్లకాగితం చూపాడు ప్రిస్క్రిప్షనంటు

అటుఇటు తిప్పిచూసా ఏమీలేదు
తెల్లబోవడం ఇపుడు నావంతు
ఆనక ఒక చీటీ ఇచ్చాడు
అక్కడ రాసుందిలా..

"ఆఒక్కటీ అడక్కు ప్లీజ్
తెలిస్తే నేనే నయం చేసుకోనూ
ఇరవయ్యేళ్ళ నా ఈ

క్రానిక్ డిసీజ్ ?"
(మొన్నొకరోజు ఎక్కడో చదివా లవ్ చెయ్యడం అనేది ఒక సివియర్ డిసీజ్ అని..దాని ప్రేరణ ఈ కవిత)