Renuka Ayola కవిత

//వెల్తురు చాలా చిన్న వెల్తురు// రేణుక అయోల నిశ్శబ్దం కోసం వెతకాలనే ఈ గదిని అలంకరించాను నాటకం కోసం వేసుకున్న ముసుగులన్నీ కుప్పగా పడి నాటకాన్ని గదిలోనే వేయడం మొదలుపెట్టాయి కనిపించకూడదని తలుపులు ముసేసాను ముసుగుల రెప్పలు మిణుగురులై ఎగరడం మొదలుపెట్టాయి గదిలోపలి ఖాళీతనంలో ఇరుగ్గా నిలబడి పాదం ఆనే చోటు వెతికాను లోపలి చీకటి నిండి పొంగి పొర్లి గదిలో ప్రవహించింది నాటకంలో పాత్రలన్ని శరీరాన్ని ఆనుకుని ఈదుతున్నాయి గది తలుపులు తెరుచుకుని వెళ్లిపోలేక ఇంకా ఖాళీ కోసం వెతుకుతున్నాను ఖాళీలన్నీ పూడుకుపోయిన గొంతుతో జీరగా మాట్లాడుతున్నాయి చిన్న వెల్తురు చాలా చిన్న వెల్తురు దీపం వత్తిలా కనిపించింది జరుగుతున్నా దీపం కోసం చేతులు దాస్తూ వెళ్తూ వెళ్తూ గది తలుపులు మూయడం మరిచిపోయాను అలంకరించుకున్న నిశబ్దం ఎక్కడోజారిపోయింది

by Renuka Ayola



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qkjnQV

Posted by Katta