Padma Sreeram కవిత

రుధిర జాడలు....||పద్మా శ్రీరామ్|| నన్ను నేను ఏరుకుంటూ వస్తున్నా... నువ్వు విసిరేసిన జ్ఞాపకాల్లో... ఎంత చిత్రమో కదా ... నీ పరిచయమయ్యాక రుధిరాన్ని మరిచింది నా హృదయం.. నీవు మరిచిన పెళ్లి మంత్రాలనే వల్లిస్తూ .... రుధిరాక్షరాలుగా నా ఎద సవ్వళ్ళు నన్నే పొమ్మనొచ్చుగా.... నేనున్న గుండె గొంతు కోసేకంటే....అంటూ రుధిరం సైతం భారమేట ....నువ్వు లేని గుండెకు.. అయినా సరే నిన్ను వెన్నంటే వస్తున్నా...నీ ఎడద చిందిన రుధిరాన్నై నిన్నొదిలింది నేనే కానీ.... నా ఎడద కాదని నీకెప్పటికి తెలియాలో మనసుకు దప్పికట ... ఎన్ని కన్నీళ్ళు త్రాగినా అందుకేనా నా జ్ఞాపకాలు వీడని హృదయాన్ని మోయలేక.... ఇలా విసిరేస్తూ ఎంత తేలికైపోయిందో నా ఎడద.... నిను చేరగానే విసిరేస్తున్నావ్! రోదిస్తోంది ఎద నెత్తుటి కన్నీట జ్ఞాపకాలను స్రవిస్తూ చిత్రంగా ... మనసు మండుతోంది ... సంద్రంలో సేదతీర్చాలని.... ఈ హృదయం నాకెందుకు...నీ ప్రేమలో నిండా మునిగాక నువ్వు విడిచెళ్ళిన గుండె విసిరేస్తున్నా.... నాకు మాత్రం ఎందుకని!!! నవ్వులెన్ని పారేసుకున్నానో.... నువ్వు దొరికావ్.. ప్రేమకు పూజయ్యింది.... ఎదకు నిమజ్జనం మిగిల్చి 5 June 2014

by Padma Sreeram



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1p8ogMl

Posted by Katta