డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ కవిత

కత్తిమండ ప్రతాప్ || వికృతం || ====================== మసిపూసిన మనసు ముందు దేహం నివురు గప్పుకుంది ఛాయలన్ని చారల్లా కనిపిస్తున్నాయి మాట్లాడే గొంతు జీరబోతుంటే గుండె లోతుల్లో దాచుకున్న దొంతరల అంతరాలు కన్నీటి ఛారలై వెక్కిరిస్తున్నాయి అద్దం మసకబారింది ప్రతిబింబం మబ్బయ్యింది మబ్బుల్లో ఎన్నో చాయలు మసకగా కనిపిస్తున్నాయి అచ్చం నా మనసులాగా ! హృదయశబ్దం నిశ్శబ్దంగా వినిపిస్తుంది మబ్బుల్ని చీల్చుకుని వచ్చిన చంద్రుడులా కాంతి చిమ్మిన రూపాలన్నీ నేడు వికృతాలై ప్రకృతి తో సహవాసం చేస్తున్నాయి రెడీమేడ్ కాలంలో జీవపరిణామక్రమాలు డార్విన్నే ప్రశ్నిస్తున్నాయి ప్రశ్నించే సమయం సమాధానంలో సమాధిగా మారి సమాజాన్నే ఎదురిస్తున్నాయి మనసంతా అమావాస్య జాబిలిగా గాధలన్నింటిని చీకటి చేస్తుంది కనురెప్పల్లో దాగిన కొత్తరంగులు మాత్రం నిత్యం గేలి చేస్తున్నాయి జీవితమే రంగుల మ(మా)యం కదా ! ====================== ఏప్రిల్ 17/2014

by డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1maiJWA

Posted by Katta