Sasi Bala కవిత

ప్రియ నేస్తం !!..........శశిబాల ............................................ కలలెన్నో కన్నాను కన్నీరై మిగిలాను బ్రతుకు దారి లేదనుకున్నా వేగుచుక్కవై వచ్చావు కంట నీరు తుడిచి నీవు కంటి పాపవైనావు ఏ దరినో వున్నా నేస్తమా నా మది దరి చేరావు అక్కు జేర్చి లాలన జేసి మదికి శాంతి కూర్చావు వూపిరున్నత వరకు నీ తోడు వుంటే చాలు ......4 feb 14

by Sasi Bala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1jc0SNx

Posted by Katta